Terug in hoogte, Bogotá

Zaterdag vlogen we vanuit Santa Marta terug naar Bogotá, de hoofdstad van Colombia. ´s Avonds besluiten Jules en ik op chique te eten in Asia de Cuba. Een van Bogotá`s trendy restaurants. Bogotá is partystad bij uitstek, vele trendy bars en restaurants. Net zoals Peru zijn Inca Kola heeft en Brazilië het Guaraná drankje, zo heeft Colombia ook zijn cola, Colombiana. Een zoet roze drankje dat niet te slecht is.

Zondag bezoeken we het fenomenale museum van Bogotá, Museo del Oro. Dit museum bevat 18000 voorwerpen van zuiver goud, 2000 objecten van klei en de 4 grootste smaragden ter wereld. Enorm interessant en indrukwekkend. We voelen ons opnieuw wat duizelig bij het traplopen. Bogotá ligt namelijk op ongeveer 2600 meter hoogte. Het weer zit ook niet echt mee, regen en kou op ons dakje. Maandag is 1 mei en de dag van de arbeid, Colombia doet goed mee en er is dus ook echt niets open. Jules en ik hadden graag het museum van moderne kunst en het theater Colón bezichtigt. Helaas eindigen we in een enorme demonstratie tegen het Amerikaniseren van Colombia. Geen goed gezicht en maar gauw maken dat we wegkomen voordat het uitbarst. Een goede toevlucht zijn de koffiecafés van Juan Valdez. De lekkerste koffie ooit gedronken en enorm hip.
We besluiten om een 2-daagse trip te maken naar het plaatsje Villa de Leyva. Dit plaatsje is bekend vanwege zijn schitterende ligging tussen de bergen, keramiek, fossielen en potten gemaakt van de cactusplant. Het dorpje is minuscuul en is gezien in een uurtje. Het dorpsplein is daarentegen enorm groot en gezellig. Hier vind je op zaterdag een enorme keramiekmarkt.
We maken een dagtour rond het dorp, zo gaan we eerst naar het fossielenmuseum. Dit museum herbergt een Cronosaurus Boyacense, een soort krokodil die in de prehistorie leefde in Australië en Zuid-Amerika. Ook bezoeken we de vallei van de vruchtbaarheid, die, heel komisch, bezaait is stenen penissen. Deze penissen staan hier al honderden jaren en zijn vrijwel onaangetast. Ze waren ook begonnen aan een penistempel maar helaas is deze niet afgemaakt door de komst van de Spanjaarden. Na de vallei wandelen we naar een schitterende waterval. Helaas is ons busje vast komen te zitten in de modder en moet Jules, in de regen, graven tot we weg kunnen.
Op de weg terug naar Bogotá stoppen nog een keertje voor lunch in een schitterend dorpje, echt Colombiaans. Tevens stoppen we bij de zoutkathedraal in Zipaquira. Eeuwenlang is er zout gewonnen in deze plaats. Rond 1920 was er zo'n grote ruimte vrijgekomen dat de Banco de la Republica besloot er een kathedraal te bouwen. Deze is later vervallen, maar een aantal jaar geleden is een nog grotere kathedraal gebouwd. Met veel symbolisme en onderdelen van de oude kathedraal is de lijdensweg van Christus weergegeven. De mooiste kathedraal die ik ooit gezien heb en zo apart, geheel ondergronds en werkelijk alles is van zout: altaar, bankjes, kruisen, beelden etc.
Na aankomst in Bogotá gaan we opnieuw lekker uiteten, dit keer gaan we naar Wok! Bogotá is één van mijn favoriete hoofdsteden van Zuid-Amerika (deelt zijn plekje met Buenos Aires). Wij voelen ons geen moment onveilig en je ziet dat het een welvarende stad is. Helaas gaan we Colombia nu voorgoed verlaten, vrijdag nemen we het vliegtuig naar Ipiales. Vanaf Ipiales rijden we direct per bus naar Otavalo, Ecuador.